در سوگ خدیجه مصطفی می گرید
در سوگ خدیجه مصطفی می گرید
هم کعبه و هم سعی و صفا می گرید
از ماتم جانگداز آن مادر خوب
زهرا به صد شور و نوا می گرید
***
در جسم نبی روح و روان بود خدیجه
در مکه طلوع جاودان بود خدیجه
در لحظه آخر زنگاهش خواندند
بر فاطمه اش اشک فشان بود خدیجه
***
سرچشمه الطاف خدا بود خدیجه
در نزد خدا روح دعا بود خدیجه
ثبت است به برگ برگ تاریخ محمد
گلواژه ایمان و وفا بود خدیجه
***
شاعر:محمد رضا طوسی
+ نوشته شده در پنجشنبه بیستم مرداد ۱۳۹۰ ساعت 11:45 توسط علیرضا نژادحسین
|
مي پرم بابال او تا انتها . . .